ارزیابی وجود خصوصیت پرتوانی در سلول های مزانشیمی ماتریکس بند ناف بز با بررسی عامل نسخه برداری اولیه نانوگ

سلولهای مزانشیمی ماتریکس بند ناف منبعی غنی از سلولهای بنیادی چند توان هستند که به خاطر خصوصیات ویژه، میوفیبروبلاست نامیده می شوند. در سلول های بنیادی توانایی تمایز و بازسازی به وجود فاکتورهای رونویسی نانوگ ، oct4، sox2 نسبت داده می شوند. تاکنون وجود این ژن ها را در سلولهای بند ناف انسان، خوک و برخی حیوانات دیگر بررسی کرده اند. اما تا به حال در بز تحقیقی در این زمینه انجام نگرفته است. بنابراین در مطالعه ی حاضر به بررسی خصوصیات کشت سلولهای مزانشیمی ماتریکس بند ناف بز و ردیابی عامل پرتوانی نانوگ در آنها پرداخته شده است. بدین منظور تعدادی رحم کشتارگاهی بز متعلق به جنین های نزدیک زایمان تهیه شد و پس از جداسازی بند ناف آن ها، ژله وارتون به روش کاشت، کشت داده شد. سلول های جدا شده، به منظور ردیابی پروتئین اکتین رشته ای و تشکیل کلونی و وجود فعالیت آلکالین فسفا تازی بررسی شدند. هم چنین سلول ها با غلظت اولیه ی 104 ×2 سلول به مدت 11 روز کشت داده شدند و نهایتاً خصوصیات رشد و زمان دو برابر شدن آن ها محاسبه گردید واز میان ژن های موثر در پرتوانی سلول ها، بیان ژن نانوگ به وسیله ی روش rt – pcr مورد مطالعه قرار گرفت. مشاهدات نشان داد که این سلولها دو شکل ساختاری، دوکی و کروی دارند. زمان دو برابر شدن آن ها کوتاهتر از زمان دو برابر شدن فیبروبلاست های جنینی است و در روز نهم کشت پایه، کلونی های سلولی با قطر متوسط 6/3 ± 169ماکرومتر شکل گرفتند. این سلولها f- actin مثبت و دارای کلونی های آلکالین فسفا تاز مثبت هستند و ژن نانوگ درپاساژ نهم آن ها بیان نمی شود. لذا می توان نتیجه گیری نمود که ماتریکس بند ناف بز منبعی غنی از سلول هایی است که خصوصیات سلولهای بنیادی را از خود نشان می دهند ولی براساس مطالعه ی حاضر نمی توان آن ها را جزو سلولهای بنیادی پرتوان قرار داد.